Czym kierujesz się, dobierając obuwie dla dziecka? – KONKURS - Forum

Przyznam, że juz niedługo będę kupowała buciki dla córki po raz pierwszy. Przy zakupie będę kierowała sie praktycznościa bucików i wyglądem. Ważne jest to by się nie ślizgały, córka dopiero będzie uczyła się chodzić. Muszą być wygodne i łatwo sie zapinać - wiązanie zdecydowanie odpada ;) - za długo trwa.  Stopa musi "oddychać", dlatego wolę buty z naturalnych tworzyw. No i muszą zachwycać wyglądem ;)

Raz dziewczynka moja mała
stos bucików przymierzała:
To za duże,to za małe,
ani jedne doskonałe!
Otoczyli ją sprzedawcy,
każdy z miną super znawcy
podsuwając ciągle nowe
barwne butki sezonowe:
Klapki- "Nie,bo ciągle klapią",
Tamte ciężkie-"ledwo człapią",
Inne "brzydkie",choć pasują,
lecz wyglądem wszystko psują.
Japoneczki odpadają,
bo "w paluszki się wżynają".
Gladiatorki-"zbyt pasiaste",
kręci noskiem na kraciaste,
i w kółeczka i w kropeczki
-trudno trafić w gust córeczki!
Choć malutka-ma swe zdanie.
Załamują ręce Panie,
bo magazyn pustką świeci.
Mało tak wybrednych dzieci!
Ale co to,tam w kąciku??
Czyżby noski od bucików
tak nieśmiało wystawały,
że ich Panie nie widziały???
Szybko niosą je klientce,
ta przymierza je na prędce
i orzeka: "Są genialne!"
a buciki idealne:

-Trzymają piętkę doskonale
-Nie uciskają,wcale a wcale!
-wraz z małą stópką podeszwa się zgina
-rzep samodzielnie można zapinać!
-wkładka mięciutka i wygodna
-z boku kokardka bardzo modna!
-stópka oddycha i się nie poci
-paluszki swobodnie mogą psocić,
 szeroki nosek ich nie stopuje
-cholewka ruchów nie blokuje!

I oto biega,by było wygodnie,
a przy okazji ładnie i modnie.
Znalazły ideał-mama i córka,
teraz nie straszna im żadna górka,
nic już nie stanie im na drodze,
gdy dobre butki są na nodze!

Ludzie o wielkich umysłach i sercach otrzymują nagrodę Nobla. Dla mnie równie wielką wygraną są zdrowe stópki mojego dziecka. Wiem, że wiele zawdzięczam odpowiedniemu obuwiu. Przede wszystkim jest to "pokojowy Nobel" - bucik i stopa musza żyć ze sobą w świetnej komitywie i zgodzie. Muszą się lubić i współpracować w tak ważnych działaniach, jak bieganie, skakanie, dreptanie.

Poza tym dobrym bucikom należy sie Nobel z dziedziny fizyki - ważna jest przyczepność, odpowiednie usztywnienie stópki. 

Nobel fizjologiczny i medyczny należy się na pewno tym bucikom, których producenci mają na uwadze każdy krok w rozwoju dziecka.

A czy buty musza być ładne? Uważam, że tak! A to juz poezja i niminacja do literackiej nagrody!

Czym się kieruję dobierając obuwie dla mojego smyka - oto jest pytanie - na które odpowiedzi nasuwają się same! O dziwo nie jest to wygląd jego, choć tu nie zaprzeczę, ważne on miejsce zajmuje w tym konkrecie. Jednak na podium wygoda się znajduje, a dlaczego zaraz tu wydedukuje. Nikt nie zaprzeczy, że gdy właściciel obuwia ból czuje i usta w podkówkę układa, lub łezka mu z oka leci, wygląd cierpienia mu nie zrekompensuje. Tak więc wygoda króluje, bo dzięki niej dzieciak wspaniale w bucie się czuje. Gdy komfort chodzenia jest zapewniony, to żadne wyjście nie jest udręką, ale przygodą i to wielką. Tuż za wygodą bezpieczeństwo się plasuje. Nie od dziś bowiem wiadomo, że nasze pociechy są nieobliczalne. Gdy tylko smak chodzenia odkrywają zaraz każdy zakamarek ziemi swymi stopami przemierzają. Że nie myślą przy tym co się dzieje z ich nogami, to fakt wszystkim znany. Warto więc, by buty za nich „myślały” i bezpieczeństwo im zapewniały. Gdy but z daleka jest widziany, to nie jeden kłopot jest rozwiązany. Na końcu wygląd wspomniany. Jeśli but dobrze do ubrania jest dopasowany, to tworzy duet zgrany. Podsumowując warto więc rzec, że te trzy cechy: wygoda, bezpieczeństwo i wygląd są dla mnie najważniejsze, bo to decyduje czy buty kupuje.

Przede wszystkim bucik musi być wygodny,
żeby chłopczyk mój był zadowolony.
Żeby skóra stopy oddychała,
wyściółka skórzana wewnątrz buta jest wskazana.
Najlepszym rozwiązaniem jest oczywiście w całości bucik skórzany,
ale nie zawsze jest on na kieszeń Mamy.
Ponadto kupuję zawsze buty ciut za duże,
bo stopy mego synka rosną jak burze.
But dziecka musi być prosty w użytkowaniu,
aby smyk radził sobie w jego ubieraniu.
Sznurówkom i dziwnym zapięciom mówimy: stop!
One sprawiają dzieciom tylko kłopot.
Mój synek lubi najbardziej rzepy
i z nimi radzi sobie najlepiej.
Dobrze jak buty są miękkie i lekkie,
wtedy lepiej uprawia się sporty wszelkie.
Synek uwielbia buty kolorowe,
a najlepiej jak motyw z bajki jest wstawiony.
Buty ze Scoobym to dla niego marzenie,
a jakies super autko na bucie byłoby dopełnieniem.

Kupując buty dla córki w pierwszej kolejności sprawdzam, czy buciki są ODPOWIEDNIO ZBUDOWANE.

Biorę do ręki i sprawdzam elastyczność podeszwy. Powinna zginać się lekko w okolicy palców (1/3-1/4 bucika), dobrze także by przechodziła "test Gustlika" (wykręcanie buta jak szmaty - w okolicy palców podeszwa powinna się "poddawać"). Stópki dziecka pracują przecież we wszystkich kierunkach, podczas biegania, kucania, podskakiwania itd..

Następnie sprawdzam budowę buta. Nie szukam profilowanych wkładek, które są zdetronizowanym reliktem przeszłości, zupełnie zbędnym, szczególnie w przypadku stópek dziecięcych wyposażonych w poduszkę tłuszczową, naturalnie płaskich. Unikam wysokich do kostki usztywnianych zapiętków, a ich wielbicielom polecam spacer w butach narciarskich, co by się przekonali jak to miło. Odrzucam buty przekombinowane - do szczęścia nie jest mi potrzebna inkrustowana podeszwa, ogumowany przód ani 5 warstw skóry naszytych na kupę dla lepszego efektu wizualnego. Wolę sznurówki niż rzepy, ponieważ za ich pomocą można lepiej dopasować but do stopy. Dokładnie, na całej długości. Wybieram buty lekkie, bo spacer to nie siłownia, i obciążanie nóżek wcale nie jest wskazane.

Dobieram rozmiar. Stopa musi mieć nieco zapasu, niezbędnego do ruchu podczas przetaczania się od pięty po palce. Poza tym uwzględnić trzeba zapas "wzrostowy". Sumarycznie wybieram buciki o 1cm większe od stopy.

Ostatnim krokiem jest ocena dopasowania buta do stopy. Stopa to struktura 3D (trójwymiarowa), ma specyficzną tęgość, wysokość podbicia, kształt palców, szerokość piętki. But może spełniać wszystkie wymagania teoretyczne, a w praktyce zwyczajnie nie pasować na stópkę. But nie może wysuwać się, człapać, dziecko nie może w nim zawijać stóp. Ma idealnie przylegać do stopy, dopasowywać się do niej, perfekcyjnie reagować na jej ruch.

A co to oznacza w praktyce?

Kupując dla dziecka buciki nowe

Można usłyszeć taką rozmowę:

- Weź mnie, ja jestem piękny różowy!

- Mnie lepiej, mam kwiatek wręcz odlotowy!

- A ja mam na bokach Hello Kitty obrazki!

- A ja jako jedyny posiadam odblaski!

- A ja potrafię świecić w ciemności!

- A ja jestem zawsze obiektem zazdrości!

Tą kłótnie zakończyć postanowiłam

I wykład tym butom taki wygłosiłam:

- Uroda rzecz ważna, lecz nie najważniejsza

Przy butach sprawa jest poważniejsza

Musicie być doskonale wykonane

Materiały mają być dobrze dobrane

By stópki w was oddychały

I swobodnie z wasza pomocą biegały

Wyprofilowy każdy z was ma być wzorowo

Aby stópki mych dzieci w was rosły zdrowo!

Już nie długo zostanę ciocią i za pewne kiedyś przyjdzie ten czas kiedy trzeba będzie się wybrać na zakupy i wybrać buciki dla malucha.I oto jest pytanie na co zwrócić uwagę?Po wgłębieniu się w temat już wiem na co zwrócić uwagę.Po pierwsze podeszwa-nie może ona utrudniać ruchu dzieciom,które wiadomo są jak żywe srebra.Musi być elastyczna i dostosowywać się do stopy.Przy okazji aby sprawić radość siostrze mogę wybrać jasną podeszę aby podłogi były bez zarzutu;)Nie może być gładka ponieważ dziecko szybko może się poślizgnąć co może się nie ciekawie skończyć.Dlatego podeszwy antypoślizgowe jak najbardziej są godne mojej uwagi.

Ważne aby buty były wykonywane z przewiewnych materiałów.Stopa aktywnego dziecka niesamowicie się poci więc żeby uniknać ewentualnych chorób i nie przyjemnego zapachu zwracam na to uwagę.

Kolejna sprawa odblaski.Mega ważna sprawa tak na butach jak i na innych częściach garderoby.Zwiększam bezpieczeństwo malucha i jestem spokojniejsza,że zostanie zauważony w odpowiednim momencie.

Na początek wolę wybrać buciki na rzepy,które są szybkie i łatwe w obsłudze.Maluch szybko nauczy się jak z nich korzystać,a potem przyjdzie czas na sznurówki(wyższa szkoła jazdy;)

Rozmiar też nie powinien być na styk,bo wtedy palce dziecka są "obite" i jak podrośnie to już ich nie założy więc kupię ciut większę.

I na koniec zwracam uwagę na kolor;p.Wolę buciki w neutralnych kolorach,które tak dziewczynka,jak i chłopczyk ubierze;)

By wygodnie się biegało zmieniam byty razem z mamą,

raz na grube raz na cienkie,

byle tylko były miękkie,

aby łatwo oddychały i wygodną  wkładkę miały,

no i kolor też jest ważny - zimą ciemny latem jasny,

na tym kończę słowa swe i ty też tym kieruj się :))

- tak powtarza Kacper mały, kiedy wraz ze swoją mamą wkłada buty codzień rano  :))

Dobierając obuwie dla dziecka kieruję się przede wszystkim tym z czego wykonana jest podeszwa i jak jest wyprofilowana. Następnie rozważam to do czego buty będą używane i ile godzin dziecko będzie miało je na stópkach. Zwracam uwagę tez na to czy but ma poduszeczkę tłuszczową,któras umożliwi poprawny łuk stópki dziecka. Buty,które kupuję muszą byc mocne i stabilne,muszą też dobrze trzyma kost. I jak prawdziwa kobieta oczywiście patrzę też na wygląd butów:)

Moja córeczka ma skłonność do koślawienia stóp, dlatego wybór odpowiednich butów jest dla nas sprawą priorytetową. Gdy biorę bucik do ręki, po pierwsze- zginam jego podeszwę. Sprawdzam, czy umożliwi anatomiczny ruch stopy w czasie chodzenia. Po drugie- po zapięciu rzepów próbuję rozchylić ścianki bucika. Jeśli zapiętek jest dobrze usztywniony, nie uda mi się łatwo odkształcić buta- stopa mojej córki będzie w nim przez cały czas prawidłowo ustawiona. Oczywiście, zapiętek od góry musi być miękko wykończony. Sama też nie chciałabym chodzić w pancernym obuwiu. Po trzecie- oglądam wewnętrzną wkładkę. Dla nas ważna jest supinacja stępu, wybieram więc buciki z wyprofilowaną wkładką. Buty Bartka, pomimo, że nie są typowo ortopedyczne, świetnie się sprawdzają w przypadku mojej córci. Są lekkie, wygodne, przewiewne- dzięki naturalnej skórce, nie ślizgają się. Prawdę mówiąc, wolę kupić używane buty Bartka, niż w tej samej cenie- buciki nowe, ale zrobione z... tekturki. Cieszę się, że w Polsce mamy naszego rodzimego producenta dobrych butów dla dzieci.

Z drżeniem serca kupowałam Michasiowi pierwsze buciki:) A było to juz ponad 4 lata temu:) Wtedy ważne było dla mnie to by były miękkie i by pięknie dopasowywały się do nóżki synka:)
Teraz - w  wielu przedszkolnym - ten warunek także musi być spełniony ale oczywiście dochodzą inne:) Muszą być odpowiednie na daną porę roku by nie przegrzewać nóżki lub nie wyziębiać:)
Elastyczne by pracowały razem z nóżką:) Niepotrzebny mojemu synkowi "kamień u nogi" a lekki, dopasowny bucik, który zniesie wszelkie pomysły przedszkolaka:) A tych oczywiście nie brakuje;)
I warunek bardzo ważny- muszą się mojemu synkowi podobać:) Mój "mały-duży" chłopiec ma juz swoje preferencje i ma za sobą pierwsze próby doboru kolorów. Jego głos przy zakupie butów - mimo, że ma dopiero 5 lat- również jest brany pod uwagę:)
I co najważniejsze! Traktujemy od pewnego czasu wyprawę po buty jak wyprawę na fajną zabawę:) Bo jest tyle dostępnych wzorów i kolorów...wystarczy tylko uruchomić wyobraźnię:))))

Ponieważ nasza córeczka miała po urodzeniu problemy ze stópką, dlatego też od początku bardzo ważne dla nas było, by jej buciki zapewniały prawidłowy rozwój i funkcjonowanie małych stópek. Przy wyborze bucików zwracamy więc uwagę na to, by były one lekkie, miały usztywnioną część piętową i zginały się prawidłowo na linii stawów śródstopia, by podeszwa była elastyczna, antypoślizgowa i odporna na ścieranie, by gwarantowały stabilną postawę stopy, miały szerokie i wysokie czubki, a także łatwo się wsuwały na nóżkę i miały zapięcie sięgające daleko w kierunku czubka (co pozwala dobrze dopasować bucik). Dbamy też o to, by buciki naszej córci były wykonane z dobrych materiałów (skóry naturalnej i przewiewnej tkaniny) oraz miały antygrzybiczną i antybakteryjną wkładkę. A gdy do tego buciki są śliczne i kolorowe, to wtedy wszyscy są zadowoleni i możemy razem biegać, skakać i świetnie się bawić;-)

Obuwie jest bardzo ważną częścią garderoby. Zarówno dzieci, młodzież, jak i my dorośli powinniśmy nosić przede wszystkim wygodne i nie deformujące stopy buty. Niestety na polskim rynku coraz więcej jest tanich pseudo-butów, które powodują odparzenia i pęcherze, a niejednokrotnie także uszkodzenia stóp. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze obuwia  – zwłaszcza dziecięcego – nie kierować się ceną i wyglądem zewnętrznym bucików, ale ich komfortem dla stóp. Oczywiście takie zakupy, gdy są robione z dzieckiem, a dziecko ma „charakterek” nie należą do łatwych, ale przecież my dorośli potrafimy przekonywać, pertraktować, a nawet przekupywać, gdy jest to konieczne dla zdrowia stóp naszego dziecka. Dlatego, gdy dziecko upiera się aby kupić buciki z koralikami, cekinami, czy nalepkami, które mają „tragiczną” wkładkę lub  podeszwę starajmy się je przekonać, że inne buciki są o wiele lepsze, modniejsze, a przede wszystkim wygodniejsze. Dlatego ja kupując obuwie dla mojej chrześnicy kieruję się następującymi elementami:

a)     marka obuwia – firmy specjalizujące się w produkcji obuwia dziecięcego posiadają odpowiednie certyfikaty na to, iż ich obuwie jest bezpieczne dla małej stópki dziecka, a wykorzystane przez nie materiały sprawiają, że dziecko z lekkością unosi stopy i chodzenie sprawia mu przyjemność

b)     odpowiednie materiały – ważne aby były to materiały naturalne, lub syntetyczne, ale takie, które zapewnią cyrkulację powietrza (oddychające materiały) – stopa dziecka poci się szybciej niż stopa dorosłego człowieka, dlatego ważne jest aby buty miały odpowiednie antygrzybiczne i antybakteryjne wkładki

c)      lekkość obuwia – małe dziecko jest jak samochód wyścigowy, ani na chwilę nie usiądzie, wiecznie chodzi, skacze i biega - więc buciki powinno mieć lekkie, aby mogło się w nich swobodnie poruszać

d)     stabilność stopy – odpowiednie zapięcie lub wiązanie, które utrzymuje stopę we właściwym miejscu (dziwi mnie bezmyślność niektórych matek, które zakładają dwuletnim dziewczynkom klapki, lub ubierają swoim maluchom „rozmamłane” pantofle po starszym rodzeństwie)

e)     elementy odblaskowe – jeśli kupuje się obuwie jesienne lub zimowe to warto wybrać takie, które ma odblaski – wówczas dziecko jest lepiej widoczne na drodze i zwiększa się jego bezpieczeństwo, zwłaszcza wówczas, gdy ani kurtka, ani spodnie nie posiadają odblasków (dziecko noszące odblaski jest widoczne w świetle reflektorów samochodu z odległości około 200 metrów)

Niestety dla wielu rodziców cena jest tym decydującym kryterium branym pod uwagę przy zakupie obuwia. Na targowiskach, czy w „zwykłych” sklepach obuwniczych można kupić obuwie dla dziecka za 30,00 – 40,00 zł. Jest to zwykle bardzo proste, niewyprofilowane obuwie, wykonane z jakichś syntetyków, a często nawet sprowadzone z któregoś z azjatyckich krajów. Takie obuwie nie pozwala stopie oddychać, stópka się w nim poci, często obciera piętę, a nawet powoduje deformację stopy. Dlatego myślę, że każdy rodzic powinien się zastanowić, czy lepiej aby dziecko miało 4 pary porządnego obuwia, czy 10 par pseudobucików.

B uty muszą być wygodne

A trakcyjna cena też musi być

R óżnorodność fasonów

T rwałe wykonanie

E lastyczne podeszwy

K olorystyka !

To wszytsko co musza posiadać buciki, które wybiera moja KSIĘŻNICZKA:)

BAJKA O BUTKOWYM MIASTECZKU

Za górami, za lasami w miasteczku Bartek mieszkała familia Butków.

Butki były najróżniejsze, zawsze mieszkały parami, parami również chodziły i skakały.

Na zmianę sznurówki sobie zawiązywały.

Te butki, które na rzepy się zamykały niczyjej pomocy nie potrzebowały.

Wszystkie butki były piękne.

Panie butki gustowały w różach, żółciach i czerwieniach.

Panowie natomiast woleli zielenie, błękity i fiolety.

Wszystkie butki i buciki lubiły inną pogodę.

Każdy wolał coś innego.

Kalosze szalały na deszczu. Kochały wręcz błotko.

Sandałki wychodziły tylko w wielkie upały. Godzinami wylegiwały się na plaży.

Klapki wchodziły tylko do morza. Jak było chłodniej wybierały się na basen.

Sportowe butki biegały po parku. Uwielbiały ćwiczenia. Raz dwa…Raz dwa…

A półbutki chodziły wszędzie. Nawet wody się nie bały. Były najodważniejsze z całej familii.

Kapcie nigdy nie wychyliły noska poza domem. Siedziały na kanapie, takie lenie.

Kozaczki wychodziły gdy robiło się zimno. Bardzo lubiły lepić bałwana.

Bez względu na upodobania, każdy butek był potrzebny, a bez niego ani rusz!

Najważniejszą ich cechą było świetnie wykonanie według najnowszych technologii. To zasługa Profesora Kozaka i Inżyniera Buta.

Materiały najlepszej jakości, oddychające i wygodne. Były sprowadzane do miasteczka z najbardziej odległych rejonów świata.

Butki przywiązywały dużą uwagę do wkładek- musiały być skórzane.

A na dodatek antygrzybiczne i antybakteryjne. Nie było mowy o innych.

Spody musiały być antypoślizgowe, zapewniające bezpieczeństwo.

Butki zawsze pięknie pachniały.

Wszystkie butki były bardzo zgrabne, lekkie i elastyczne, a zawdzięczały to długim spacerom.

Czubki miały szerokie a zapiętki wysokie. Wyglądały dzięki temu bardzo szlachetnie.

Muszę dodać, że nie tylko Panie, ale również Panowie podążali za modą.

Każda para piękniejsza od następnej. Rozmiary wszystkie możliwe.

Pewnego dnia przybiegły dzieci postawiły stópki na wkładkach i sprawdzały rozmiary.

Każdy zuch dostał swoją nowiutką, wyjątkową, wygodną, przepiękną parę!

Wszystkie dzieci i ich butki żyły długo i szczęśliwie.

THE END

Buty na stopach dziecka to jak solidny fundament domu. Stabilne i dźwigające cały ciężar. Ale przede wygodne i idealnie przylegające, jak fundament ściśle związany z cegłami.
Idealne buciki są też, jak opuszki łap tygrysa- odpowiednio miękkie,ale jednocześnie wytrzymałe, pokonujące setki małych kroków przez wielkiego odkrywcę.
Dobre buciki to też takie, które wpływają na prawidłowy rozwój stopy, by potem właściciel małych stópek nie musiał zaznajamiać się z lekcjami korektywy i by z dumą samodzielnie odrysowywał kształt własnej stopki dla potomnych.
Buciki nr 1 to też takie o nowoczesnym designie, mające niekrzykliwy wzór, ale też odpowiednie nie tylko na jeden sezon.
Dobre buty to jak druga skóra-skóra oddychająca, a jak wiadomo , o to trzeba dbać całe życie, szczególnie wtedy, gdy ta druga skóra jest na nóżkach naszych największych skarbów.

Dokładnie mierzę but, bo nie może być za duży- co najwyżej o pół numeru aby stopy posiadały wystarczającą swobodę ruchów Ważne są czubki u butów, wybieram te z podniesionymi lekko do góry. Buty staram się kupować sznurowanwe, a gdy kupuję z zapięciem to takim, które nie będzie przeszkadzało stopom zginać się do góry.Zawsze wybieram buty ze skóry bo w nich stopy się nie pocą z  miękką, anatomiczną wkładką.Mam swoich sprawdzonych producentów i tylko tam kupuję buty dla dziecka.

Moje dziecię dziś sepleni
"mamo dziule mam w buciku"
a ja myślę: "czas to zmienić"
szybko pędzę do butiku
krzyczę: "DOBRE I WYGODNE,
NIE ZA DROGIE, NIE ZA TANIE"
buty Bartka mi podają - 
kocham takie kupowanie!

WITAM!! NASZA ROCZNA CÓRKA MAJKA JEST KOSMITKĄ I JEDYNE CO JĄ ŁĄCZY Z ZIEMIĄ TO BUTY I GRAWITACJA! O ILE NA GRAWITACJE NIE MAMY WPŁYWU TO NA WYBÓR BUTÓW JESZCZE TAK! DLA MAJKI NAJWAŻNIEJSZE JEST  ŻEBY JEJ NIE PRZESZKADZAŁY I NAJLEPIEJ BYŁY NIEWIDOCZNE! DLA MNIE JAKO MAMY WAŻNE JEST ZEBY BYŁY WIDOCZNE CZYLI ŁADNE, DLA TATY ŻEBY ODDYCHAŁY I NAJLEPIEJ BYŁY NA PILOTA, DLA BABCI ŻEBY NIE BYŁY ZA DROGIE A DZIADEK SIĘ NIE ODZYWA BO MÓWI ŻE SIĘ NIE ZNA!!!                                                                                              PODSUMOWANIE: MUSZĄ  ZAPEWNIAĆ SWOBODE PORUSZANIA SIĘ CZYLI BYĆ MIĘKKIE I ELASTYCZNE, NAPEWNO  MATERIAŁ Z JEKIEGO SĄ WYKONANE,ŚLICZNE JAK TO DLA MAŁEJ KSIĘŻNICZKI. NO I CENA MUSI BYĆ PRZYSTĘPNA!!!!                                                                                                        POZDRAWIAM I  ŻYCZĘ POWODZENIA!!!