Abp Józef Życiński nie żyje... - Forum

Jest mi bardzo przykro... Odszedł naprawdę wielki człowiek Kościoła... [*]

Słyszałam [*]

Łączymy się w bólu[*]

[*]

[*]

Słyszałam i przykro mi się zrobiło [ * ]

O masz....Wielki Czlowiek...

kolejna strata dla Polski....

[*]

...z wp.

- Chrystus dokonał dzieła odkupienia za całą ludzkość, stąd też i nasze kościoły są otwarte dla każdego człowieka, który szuka swej wierności Chrystusowi i w żadnej kampanii politycznej nie mogą być wiązane z żadną partią - mówił podczas obchodów rocznicy Konstytucji 3 Maja w 2010 roku abp Życiński."...

[*]

Dopiero odkryłam ten wątek....

Odchodzą najlepsi Synowie Kościoła. Arcybiskup Zyciński był najlepszym z najlepszych. Uwielbiałam go słuchać i czytać. Nigdy nie wypowiedział ani jednego zdania, które by mnie zmroziło, zniesmaczyło, spotkało się z moją niezgodą, a co -niestety- zdarza mi się dość często w związku z wypowiedziami wielu duchownych i hierarchów, w których zdaje mi się, że pełno jest miłości Boga, ale już z miłością człowieka znacznie gorzej; buty niewątpiących miast pokory ( Zyciński: Bóg powiedział: „Wy jesteście światłem”, ale nie dopowiedział, że inni to mrok) ; wściekłej nietolerancji  i sypania gromów w imię Boga, zamiast bezbrzeżnego pochylenia się nad ułomnością człowieczą bez ocen,  w myśl jedynych Chrystusowych słów wobec wszeteczeństwa jawnogrzesznicy: „Idź i nie grzesz więcej”.  Przeczytałam  ostatnio rzecz piękną, która zdarzyła się ks. Tischnerowi, a której przyklaskiwał i którą przywoływał Zyciński. Otóż na pewnych rekolekcjach zdrowo przejechał się Tischner po erotomanach. Jakiś człowiek wyszedł wówczas z kościoła widać zbulwersowany tonem rekolekcjonisty. Tischner tak to z bólem skomentował: <<A jak mi BÓG powie na Sądzie Ostatecznym: „Nie wyczułeś, że słowami można bardziej zranić niż pomóc. WYPĘDZIĆ Z KOŚCIOŁA.”

Arcybiskup Zyciński. Cudowny duchowny i piękny człowiek, dobry człowiek. Pełen szacunku dla drugiego człowieka, jak najdalszy od oceniania, obrońca napastowanych publicznie jeszcze nawet bez dowodów, przeciwnik lustracji, rzecznik dialogu z judaizmem i wróg antysemityzmu oraz  wszelkich rasizmów, erudyta, czciciel nauki. Wielka strata dla Kościoła, wielka strata dla Polski. Spoczywaj w pokoju.

[*]

Elenai, to piękne, co napisałaś...

Właśnie siedzę w pracy i widzę jak idzie kondukt żałobny... ciary mi przeszły...

http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110218/LUBLIN/630143111

Ostatnio czytałam komentarze na forum Onetu związane ze zgonem arcybiskupa. Wstrząsnęły mną. Tyle jadu, podłości, nieposzanowanie majestatu śmierci. I co najgorsze- tymi, którzy najgorzej pluli, byli katolicy. Ferowano tezę, iż Zycimski służy żydokomunie i masonom. Ze szkodzi Kościołowi. Ze jest pachołkiem "Gazety Wyborczej". Ogrom nienawiści, braku szacunku, spłynął na Zmarłego od jego współwyznawców, szczególnie tych od ojca Rydzyka. Straszne. W takich chwilach wstydzę się, że należę do KK.

Nie odnotowałam TU na familie w wątku żadnego słowa pożegnania od Bartta i Ducinaltum. Będę szczera- głęboko mnie to zastanawia......

Niestety Elenai, są ludzie Kościoła, którymi nie rządzi wiara, a polityka... To przykre. Dobrze jednak, ze byli i są prawdziwi ksieża z powołania, dla których każdy człowiek jest bliźnim, a nie Żydem, masonem, komunistą czy Murzynem.

To prawda, mamo Julki... Ale tych, którzy dla mnie stanowią wzór- coraz mniej.

Przeraża mnie ten nasz polski katolicyzm- tak często pełen nienawiści do człowieka, innego niż nasze wyobrażenia. Bo to nawet nie o brak szacunku idzie, ale zapiekłą nienawiść. Nie czepiam się katolików, ja od nich więcej wymagam, jak i od siebie- bo przecież mamy lepszą, pewniejszą życiową busolę niż ateiści- mamy Bożego Syna, który miłował nieprzyjacioły swoje. A my, nawet nienawidzimy i krzywdzimy przyjaciół.

Boli mnie w naszej wspólnocie rozziew między tym, co głosił Jezus, a katolicką rzeczywistością. Boli brak skupienia Kościoła na ewangelii codziennej miłości bliźniego. Ona jakby w odstawce na rzecz: in vitro, aborcji, antykoncepcji i wszelkich grzechów związanych z płciowością człowieka, jakby liczyła się przede wszystkim dbałość o genitalia. A gdzie słuzba sercu? Sumieniu? Cnocie? 

Widzę wokół siebie wciaż zbyt wielu bezpokornych, butnych sług Kościoła, zafiksowanych na kasę i wygodne życie. Widzę, że dwie moje znajome co niedziela obecne w Kościele i nieustannie przystępujące do Stołu Pańskiego, żyją naprawdę obok drugiego przykazania miłości. Czytam komentarze wspólnoty Radia Maryja, nieumiejace uszanować Wielkiego Człowieka.

Quo vadis, Katoliku? 

Też

Też sie czasem nad tym zastanawiam...

Współczesne problemy, jakie przyniosła za sobą cywilizacja, rozwój medycyny, techniki sprawiły, że życie w zgodzie z przykazaniami nie jest juz takie proste jak kiedyś, bo interpretacja sie zmienia... Stoimy przed dylematami, jakie nie dotyczyły np. naszych babc - dla mnie wzorów chrześcijańskiej postrawy i głębokiej wiary.

(Tak trochę OffTopowo - chociaż niezupełnie.)

Ludzie są jacy są.

Katolicy poszczególni - konkretne osoby - są na pewno często tylko zwyczajnymi grzesznymi osobami. I nie dugi człowiek ma od nich wymagać, tylko Bóg.

Miałam sytuację, gdy sama bardzo przykro powiedziałam jednemu mężczyźnie: "jest pan niesprawiedliwy, czemu pan w ogóle chodzi do kościoła?" A teraz, z perspetkywy czasu myślę sobie, że ten człowiek musiał być bardzo poraniony. I  może nie umiał inaczej, jak tylko być takim niesprawiedliwym. I wcale mu nie pomoglam, chociaż powiedziałam szczerą prawdę.  Bo była różnica pomiędzy moim działaniem, a działąniem chociażby św. Pio. Święty mówił prawdę, ale tylko tym, którzy do niego po prawdę przychodzili. Ja powiedziałam prawdę komuś, kto na nią był nieprzygotowany.

Gdy dochodziło do dyskusji czy sporów na tematy wewnątrzkościelne, zazwyczaj stałem po przeciwnej stronie niż abp Życiński. I generalnie zdania w żadnej z tych spraw nie zmieniam. Co nie oznacza, że w jakiś sposób deprecjonuję osobę księdza arcybiskupa. Wiele jego odważnych wystąpień mi się podobało, chociaż były też takie, które się nie podobały. Miał odwagę głosić godność człowieka tam, gdzie inni chcieli ją zdeptać tolerancją i pustym gadaniem dla samego gadania. Przedstawiał Ewangelię jako konkretne wyzwanie, a nie cukierkową bajkę. 

Też się nad tym czasem Elanai zastanawiam. Bo nie trzeba daleko szukać, ale wystarczy poczytać choćby nasze Familie. Quo vadis, Katoliku, kiedy popierasz aborcję; gdy uważasz, że sex przedmałżeński jest ok, bo wszyscy tak robią; gdy nie widzisz nic złego w związkach homoseksualnych, a Słowa Biblii zastępujesz pustym hasłem tolerancji; gdy mówiąc o ślubie interesuje Cię tylko to, ile za niego zapłacisz; kiedy sam zaczynasz ustalać, co jest grzechem, a co nim nie jest - gdy sam się zaczynasz rozgrzeszać, bo "Ty wiesz lepiej"; gdy nie akceptujesz swojej płciowości i sięgasz po antykoncepcję; gdy miłość zastępujesz tolerancją i kultem neutralności; gdy jesteś pełen nienawiści do innych ludzi i Kościoła; gdy akceptujesz in vitro i zamrażanie poczętych dzieci; gdy uważasz, że życie ciężko chorego człowieka nie jest warte tyle, aby mógł żyć i oferujesz mu eutanazję; gdy mówiąc o księżach widzisz tylko pedofili, a lekarstwem na wszystko ma być wg Ciebie zniesienie celibatu; gdy nie masz odwagi i chęci bronić wiary, gdy jest deptana; gdy przyklaskujesz, gdy próbuje się usunąć wiarę z życia publicznego; gdy nie starasz się samodzielnie pomyśleć, tylko łykasz medialną papkę, jaką zaserwują Ci media? Zadałaś dobre pytanie Elanai.  

Jeśli chodzi o mój osobisty stosunek do abp Życińskiego - to tak jak wspomniałem wcześniej - cenię go za to, że pokazywał, że katolicyzm jest bardzo konkretny - aż do bólu. A Ewangelia to nie bajka o tym, że wszyscy mają być mili i uśmiechnięci, ale żywa Miłość - ta, która prowadzi nigdzie indziej, jak na Golgotę, na śmierć - każdego, kto chce się nią kierować.