Jak przetrwać remont?;) - Forum

Wprawdzie nie mężowi, ale dzielnie pomagam... Choć nie mamy na to wiele czasu (studia, studia, studiaaa), więc mieszkanie jest w dwóch pomieszczeniach rozgrzebane i tak się to ciągnie... Już mam dość, a dopiero w jakiejś połowie jesteśmy! Pozostało nam pomalowanie całej sypialni (włącznie z sufitem), powieszenie półek w dziennym pokoju (tak się wydaje, że banał, ale musimy mieć specjalnie dyble, bo szkockie ściany z papieru niemal są zrobione - ciężko te dyble dostać), oprócz tego zatynkować dziury po poprzednich półkach i pomalować... I jedna ściana i sufit w łazience. I takim oto sposobem mamy mini plac budowy w przedpokoju, bo a to pędzel potrzebny jutro będzie, a bo wałek, a bo wiertarka... GRRRR.

Aniu, życzę Ci wytrwałości. Dużo. mnie zaczyna brakować!

Aktywnie pomagam a raczej biorę udział na równi z mężem.

U nas remontują zwykle ekipy remontowe!:)

Ja też do tej pory starałma się pomagać, ale na ile mi jeszcze cierpliwości starczy, to nie wiem;)

Remont to brud, a brud mnie drażni. Mówię sobie:"Nigdy więcej", ale upokajam się kiedy widzę efekty i z kolei denerwuję, gdy widzę potrzebę remontu.

Gdy mąż zaczynał remont ja byłam w 5 misiącu ciąży i miał się z tym wyrobić  w miesiąc do narodzin dziecka, to miało być nasze pierwsze mieszkanie więc mieszkaliśmy na stancji a w tym czasie trwał remont. To miało być tylko odswieżenie mieszkania a okazało się, że roboty było więcej. W prawdzie remontował tylko teść a mąż pomagał mu po pracy. I tak trwało to pół roku. Nie zdążyli na narodziny dziecka. Wykończyło to nas wszystkich. Wiele nerwów i łez. Dopóki miałam siły to pomagałam ale tylko w wyborze np.glazury, terakoty itp. od prac takich jak malowanie trzymałam się z daleka. Przetrwałam to unikaniem mieszkania, pojawiałam się sporadycznie żeby nie denerwowac się widokiem bałaganu. A może przetrwała to jakimś cudem?

Nie mężowi, a Rodzicom, ale pomagałam

Szafa już stoi, teraz Mąż będzie remontował korytarz na piętrze;)

Ja pomagam :)))

Większe remonty to mam takiego zaufanego speca że mogę go nawet samego w domu zostawić niech robi ja posprzątam ale takie malowanie czy przykręcenie czegoś to moja brocha .Uwielbiam takie sprawy.

Mąż zabiera się za dalszy ciąg remontu w sobotę...a ja nie mam siły już pomagać:(

Ja jestem takim pomocnikiem "przynieś, podaj , pozamiataj, zmyj podlogę". Ale nie przeszkadzam. i ti też ważne, może nawet ważniejsze. Bo zdarzają się kobiety stojące za plecami i nawijajace. Mąż takich nie cierpi. Ale jestem w domu , bo trzeba listwę przytrzymać albo podąć młotek, lub gwóźdź podać, tudzież poziomicę i spojrzeć na nią. I w ten sposób robimy w domu remonty. A od tego trzeba zacząć, ze muszę go na poszczegolne etapy namawiać, namawiać i namawiać. Teraz łazienka jest w kolejce. Niby tylko odświeżyć malowanko, i na 2 ścianach połóżyć tapetę. Ale już rok namawiam i końca namawiania nie widać. "Bo nie ma pieniędzy a jak już będą pieniadze, to czasu nie będzie ". I tak w kółko.

ogolnie pomagam mezowi na zasadzie przynies,wynies,pozamiataj miedzy czasie se polataj:)...ale w obcneym stanie nie pomagam mezowi za to oswajam sie z mysla ze bedzie brudno i bedzie co robic ale koncowy efekt bedzie niesamowity-po prostu tzreba zagryzc zeby i przetrwac:D

Maż bedzie wprawiał drzwi w pokojach...aż się boję 

Mój mąż nie ma takich zapędów, wynajmuje ekipę i tylko nadzoruje a ja razem z nim.

Prawie dwa lata temu jak robiliśmy mega remont a raczej przebudowę (zmienialiśmy uklad ścian  i wymienialiśmy wszystkie podłogi) zabrałam Stasia i wyprowadziłam się do mamy. Nie chciałam, aby młody przez tak długi czas przebywał w tej kurzawie, tym bardziej że każde pomieszczenie poza łazienką bylo w jakimś stopniu ruszane. Młody nie miałby gdzie raczkować.

Pomagam męzowi i bardzo lubie, później mam satysfakcję ze jest po mojemu

moja teściowa zawsze musi pomagać przy remoncie , a w rzeczywistości bardzo przeszkadza . Ja tego nie robię . Nigdy nie chwytam się za coś , czego robić nie potrafię ....

My powoli kończymy i jest coraz ładniej:))

U nas miało być zwykłe malowanie ścian na kolor a skończy się na "cudach,wiankach",na dzień dzisiejszy zagłosowałam Na "nigdy więcej".Po pierwsze wkurza mnie to że "ekipa remontowa" (w postaci naszego dawnego sąsiada) przychodzi o 7 rano,nie dając mi się wyspać.

Kurdę jeszcze rok nie minął a My znowu remontujemy,

tym razem robimy zadaszenie na tarasie i zakładamy solary(po mojemu to głupota)ale mąż się uparł.

I Ja dalej się wkurzam że nie mogę rano spać,a ile sprzątania będę miała;/