Czy jesteśmy ludźmi "INSTANT"? - Forum

Tak jest ale czy to lubimy to już inna sprawa...
Wymusza to na nas rzeczywistość.

Ale czy też sami nie dajemy się ponieść temu pędowi...czasem donikąd?

Zrobiono badania i okazało się, że szczęśliwsi od bankowców i maklerów z Nowego Jorku (ludzi na ogól bogatych i zrealizowanych) są ...eskimosi, którzy borykają się z zimą, mrozem, brakiem jedzenia (trzeba zdobywać, polować) - czyli nie zawsze "byt określa świadomość"

Może pędzenie za domkiem z ogródkiem, samochodem i corocznymi wakacjami(najlepiej w cieplych krajach) nie jest prostą definicją "SZCZĘŚCIA"?

Może nasi rodzice byli szczęsliwi w PRL, choć nic prawie z tych rzeczy, co my nie mieli (nie śniło i się), ale byli młodzi i zdrowi..?

Myślę, że każdy po trochu żyje "tu i teraz" ale każdy ma również jakieś cele i plany. Czasami bardzo odległe czasowo, a czasami takie na kilka dni. Chyba nie ma ludzi, którzy funkcjonują tylko w teraźniejszości.

Myślę, że ostatecznie jednak nie chodzi o to, by mieć dużo i więcej. Sztuką jest wypracować sobie swój własny poziom bytu i do niego dążyć.

Są ludzie, którzy tak naprawdę nie osiągnęli tego, czego pragnęli, gdyż nie byli w stnie sprecyzować swoich pragnień. Pozwolili się wciągnąć w  tą gonitwę i gonią, choć nie wiedzą, dokąd.

Swego czasu pojawiały się amerykańskie filmy o bogaczach, którzy byli nieszczęśliwi. I szczęście uzyskiwali wtedy, gdy odkrywali jakąś wartość poza pieniądzem i jej się poddawali. Myślę, że maklerzy z badań, o których pisze Castilla, są takimi ludźmi.

I nie umniejszam wartości pieniądza. W żadnym razie. Bo coś o braku jego wiem.

To chyba właśnie jest to - wzorujemy sie na innych, choć może sami niekoniecznie tego chcemy..? Chcemy żyć bardziej spokojnie, bez pośpiechu, tak trochę i nawet w zdrowym "kieracie" - bo często ten porządek przynosi spokój i poczucie bezpieczeństwa, a nie gonitwę za...CZYM?

A to już inna sprawa - jak tu żyć "na luzie" jak nie ma komfortu pieniądza i przez to poczucia bezpieczeństwa, ale nie "nachapywania się" dla samego posiadania

Tak, porządek ta bardzo ważna sprawa. I nie należy go mylić z nudą. Nuda ma niewiele wspólnego z porządkiem mimo, że nieraz tak się kojarzy.

Ludziom trudno jest odnaleźć swoje pragnienia, trudno poznać siebie. Bo nie umieją, bo nie wiedzą jak, bo boją się siebie poznać. Jest to wynik tworzenia trendów przez media. Albo nadmienego podporządkowania się rodzinie. Albo jeszcze innych czynników.

No właśnie. Sam pieniądz jest bardzo potrzebny. Ale po to, by go używać, po to, by był w razie potrzeby.

Ja nie czuję się człowiekiem "INSTANT"

Ja też sie nie czuje człowiekiem INSTANT. Moze dlatego, z enie pracuję i to po części sprawia, z enei śpieszę sie, nie żyję w biegu. Mam czas na przemyślenia, okazywanie uczuć, mam czas dla bliskich i dla siebie. Jednak liczę na to, że ta umiejetność życia tym, co ważne mi pozostanie, ze rutyna czy konieczność dzielenia czasu na dom i pracę mi jej nie odbierze.

Nawet jak nie chce to życie wymusza. Ale staramy się by tak nie było:)))))

Typ pracoholika - 12 godzin w pracy - to nie dla mnie...

Wrodzone lenistwo ratuje mnie przed "ucieczką w pracę", jednak...pracować muszę, abyśmy z synem mieli za co żyć...jednak staram się mieć i czas na inne zajęcia, chociaż w pojedynkę, razem z dzieckiem, czasem nie jest to proste...

Po prostu - wszędzie ze sobą zabieram małego!

Krótko mówiac: na wszystko jest sposób, tzw. złoty srodek. Tylko trzeba chcieć go znaleźć...