Za starzy na dziecko! - Forum

Z jednej strony, sytuacja, w której odbiera się dziecko rodzicom zawsze jest straszna. Z drugiej... To dziecko za kilka lat i tak by trafiło do domu dziecka czy do adopcji (no nie oszukujmy się, ale pod rękę z ojcem na bal studiówkowy nie pójdzie) a może w ten sposób będzie miało szansę na prawdziwą rodzinę?

Straszne jest zabieranie rodzicom dziecka, ale równie straszne jest świadome decydowanie się na dziecko w tym wieku, skazując je jednocześnie na bycie sierotą w niedługim czasie.

Niby irytujące, bo każdy ma prawo do własnych decyzji i skoro natura nadal nam sprzyja... to czemu nie? Z drugiej zaś strony to przykre - dla tego dziecka. Odebrane rodzicom trafi do obcych ludzi lub będzie przebywać w jakimś domu dziecka do uzyskania pełnoletności; perspektywa śmierci rodziców w przeciągu 15 lat też nie jest kolorowa! Nie oceniam ale przytoczę opinię dziecka, które zostało poczęte przez człowieka przeżywającego już raczej jesień swojego życia... Ojciec zmarł, gdy ona miała 19lat (chorował znacznie wcześniej - poważnie). Powiedziała: "Nie powinno się mieć dzieci w tak późnym wieku. Mój tato tylu rzeczy nie zdążył mnie nauczyć i tak wielu nie przekazał..."

Moniko, czytałaś artykuł? Jest w nim napisane na samym początku:

Sąd do spraw nieletnich w Turynie uzasadniając wyrok podkreślił, że dziewczynka jest "owocem wypaczonego wykorzystania możliwości, oferowanych przez postęp w dziedzinie genetyki". To rezultat, jak dodał sąd, realizacji pragnienia posiadania dziecka "za wszelką cenę", bez liczenia się z "prawami natury" i przyszłością córki.

A dla mnie to idiotyzm! Jest dziecko, stało się, ma na razie swoich rodziców, więc z nimi powinno się wychowywać. Moja mam ma 57 lat, jest w pełni sił, pracuje, zajmuje się moim Wojtkiem i wiem, że gdyby coś się stało, gdyby doszło so czegoś niespodziewanego, wychowałaby moje dzieci! Nie wiem, ale dla mnie to niemoralne, zabierać dziecko rodzicom, którzy są wydolni wychowaczo i nie krzywdzą swoich dzieci

Jakokolwiek nie powstało, jest żywym człowiekiem i ma prawo do życia we własnej rodzinie! Kobieta 57-letnia może jeszcze wychować dziecko. Mój kuzyn miał 37 lat kiedy zdecydował się na dziecko. Nie był staryt prawda? Jemu sąd by dziecka nie odebrał. I co? Nigdy go nie zobaczył, synek urodził się pół roku po jego śmierci, ale wiem, że Mały zawsze będzie wiedział kto był jego ojcem, już teraz (ma 13 miesięcy) kiedy wchodzimy na cmentarz, mach rączkami i woła: Tata, tata...

To zmienia postać rzeczy! Pospieszyłam się z wypowiedzią sugerując się jedynie nagłówkiem alanml... Zdecydowanie NIE! Szkoda takich dzieci a takich ludzi nie brakuje...

Powiem tak - przede wszystkim nalezy zastanowić sie nad uregulowaniami prawnymi w kwestii in vitro. Powinny być jakieś granice i określone warunki, jakie trzeba spełnić, aby mieć dziecko tą drogą. Bo coraz więcej słyszy się o takim spełnianiu widzimisię bez myślenia and losem dziecka.

Jednak tu - stało się - i nie uważam, aby odebranie tym ludziom w tej chwili dziecka było dobrym krokiem.

Ewo (Wxxx) nie każda kobieta w tym wieku jest w pełni sił. I to jest co innego, że gdyby się coś stało, to wychowałaby Twoja mama Twoje dzieci. Takich sytuacji nie przewidzimy! Jednak decydować się na dziecko w tym wieku to już brak odpowiedzialności!

57 lat. Hmm niech pomyślę, można spokojnie żyć nawet 20 lat. I myślę, ze jest czas aby wychowac dziecko. Kara powinna spotkać tych co doprowadzili do zaplodnienia. 

No i chyba z tą panią nie tak źle. Ciąże donosila a dziecko jest zdrowe.

Może i jest to brak odpowiedzialności, ale to już się stało! I uważam, ze odebranie dziecka rodzicom nie jest dobrym posunięciem! Takie jest moje zdanie. 57-lat to nie 80, dałaby radę je wychować. 

Należałoby raczej zastanowić się nad tym co zrobić, by do takich sytuacji nie dopuszczać więcej, a nie podejmować radykalne kroki w sytuacji, kiedy dziecko już jest na świecie. 

Dokładnie! Zgadzam się w 100%.

Rzeczywiście trudno tu mówić o odpowiedizalności tych państwa, ale skoro prawo na to pozwoliło bez mrugniecia okiem to jakim prawem teraz robi się z tego aferę?

Z tym się zgadzam. Źle się stało, że nagle teraz się wszyscy obudzili - po fakcie.

Nie wiem co bym robila gybym byla na ich miejscu ne mieli prawa zabierac im malej dlatego ze sa starzy chore poprostu...tyle lat starali sie o upragnione dziecko bo mowili ze 20 lat a jeszcze to;/

chyba zamalo na swiece jest sierot;/

Sami rodzice decydując się w tym wieku na dziecko uczynili je sierotą.

Gdyby to tylko była afera i szum wkoło tej sprawy to nie byłoby jeszcze tak źle, zwrócono by tylko uwagę na to, ze jest problem.

Wyrok sądu zniszczył życie tym ludziom, bo wierzę w to, że rodzice bardzo kochali swoje dziecko skoro się na nie zdecydowali...

Zastanówcie się ile jest takich rodzin, w których ... babcia wychowuje dziecko, bo matka albo poszła "w siną dal", albo lubi "zaglądać do kieliszka", albo nie interesuje się własnym dzieckiem. Myślę, że wiek tu nie ma decydującego znaczenia. 60-latka, może okazać się lepszą matką niż 30-latka.

Piszecie, że winą należałoby obarczyć tych, którzy doprowadzili do przyjścia dziecka na świat. Może byłoby to dobre rozwiązanie, ale ... chyba nigdy takie uregulowania nie przejdą.

UE ma lekkiego bzika na punkcie praw człowieka, a gdyby możliwość poddania się in vitro była ograniczona wiekiem kobiety (lub rodziców) to byłaby to dyskryminacja w dostępie do takiego zapłodnienia ze względu na wiek, więc myślę, że takie uregulowania nie przejdą.

Ponadto uważam, że jeśli już dziecko jest, to państwo powinno zaopiekować się taką rodziną, a nie zabierać im dziecka.

Tak i dlatego państwo nie musi zabierać dziekcu rodziców, póki jeszcze je ma. Jka przyjdzie czas będą mieli okazję [państwo] pokazać, jacy są wspaniali w opiece nad sierotami, tymczasem rodzice żyją.

Póki co jeszcze sierotą nie jest, ma rodziców, żyją i chcą być z nim, państwo jednak ich tego pozabawia. Jakim prawem?

Tak jak większość przede mną nie popieram egoistycznej chęci posiadania dziecka mimo wszystko i uważam , że powinno sie ustalić granice dopuszczalne in vitro, ale tak jak juz napisałyście stało się!


A teraz najważniejsze jest dobro dziecka!

A póki rodzice żyją to własnie przy nich jest miejsce dziecka!!!



Bardzo mnie ciekawi ilu nieudolnym , patologicznym, ale młodym  rodzinom włoskie sądy odbierają dzieci. Bo raczej tym powinni zająć się w pierwszej kolejności!