Pomocy! dwulatek AGRESYWNY!!!!! wobec młodszych - Forum

tlumaczyc, tlumaczyc i raz jeszcze tlumaczyc.. nie wolno, mama tak nie robi...

trzeba sie dzielic...

Ja nie wiem czy chodzi mu o zabawki... może o coś innego Chodzi o to że jest agresywny i czekam na sposoby by się uporać z agresją Przyczyny nie znam bo on nie mówi jeszcze tak by się z nim dogadać..

A ja tak czytam Twoje watki, i zastanawiam sie...moze problem lezy gdzies w Was rodzicach. Nie chce oceniac bo Was nie znam? ale zauwazylam, ze masz sporo klopotow z dziecmi.

Drobnymi kroczkami i spokojnie uczyć dziecka bycia z innymi On poprostu nie umie sie dzielic kims, czymś to wymaga trochę cierpliwości Musisz go nauczyć, to jeszcze małe dziecko , bo jak pójdzie do szkoły to już będzie trudniej

Dziękuje za radę baszka

Masz rację On nie ma stycznośći z innymi dziećmi- rzadko Może on nie umie się odpowiednio zachować w towarzystwie rówieśników  bo jest to dla niego nowa sytuacja Być może...

Też tak myślę.

Twoje dziecko nie potrafi jeszcze wyrazić tego , co chce od rówieśników , tak więc sprawy załatwia właśnie siłą . Tak bywa w przypadku małych dzieci . Oczywiście musisz mu ciągle tłumaczyć , że tak nie wolno , jeśli kogoś bije - natychmiast to przerwać , na chwilę go odizolować . Cierpliwości , to minie ...

No nie jest łatwo

A może jeszcze jakieś sugestie rady od doświadczonych rodziców??? Wiem tylko tyle że podobne i jescze inne zachowania to w tym wieku częste zjawisko...

Jeżeli jest tak żle, że sobie nie radzisz to może pogadaj z psychologiem To jest zbyt małe dziecko, żeby radzić na odległość Mąż i ty powinniście mieć jedno wspólne zdanie co do wychowania i zasad małego To dziecko już dużo rozumie i powinno mu się wdrażać pewne zasady Jeżeli mąż i ty zadziałacie wspólnie napewno coś się zmieni Poradzę ci jeszcze naszego fam... experta Napisz do niego może znajdzie jakieś wyjście 

Tak tylko jak dodaję nowy wątek i wchodzę w "Eksperci radzą" to nie ma tam eksperta -psychologa czy psych. dziecięcego Jest tam tylko psychoterapeuta Już pisałam i nie otrzymałam odpowiedzi..

Przepraszam otrzymałam odpowiedz od eksperta Ale długo trzeba było czekać

Dopiero się zorientowałam Jeszcze raz dzięki

Pani syn próbuje zwrócić na siebie uwagę. Gdy jest spokojny i grzeczny widzi, że nie ma siły przekonywania. Odczuwa zazdrość, czuje się odsunięty, a ostatecznie odczuwa niechęć do młodszej siostry i zachowuje się wobec niej agresywnie. Oczywiście w sytuacjach agresji należy wytłumaczyć dziecku, że uderzanie boli, a bijąc, można kogoś skrzywdzić. Wypowiedź musimy dostosować do wieku dziecka, mówimy „nie bijemy” zamiast kilkunastominutowego wykładu. Trzeba mówić do dziecka krótko i jasno, dobrze jest też ustalić wspólne zasady. Oczywiście za przestrzeganie zasad dostanie nagrodę, pochwałę. Dobrym sposobem jest chwalenie dziecka przy innych, tak żeby syn słyszał, że rodzice są szczęśliwi. Natomiast za nieprzestrzeganie ich najlepszą karą dla niego będzie pozostawienie go na kilka minut w samotności.
Musi Pani pamiętać, by nie zaniedbywać starszego dziecka. Warto postarać się poświęcać mu więcej czasu, zabrać go na spacer bez młodszego rodzeństwa, aby poczuł, że nadal jest dla Was ważny. Należy podkreślać, że młodsza siostra nie jest zagrożeniem, że kocha się jedno i drugie dziecko. Starszy syn, o ile wyrazi chęć, może pomagać przy siostrze, podkreślamy przez to jego samodzielność, pokazujemy, jak ważna jest funkcja starszego brata. Dobrze jest też mówić o przywilejach, jakie ma starsze dziecko, np. może jeść więcej rzeczy, chodzić później spać itp. Dla nas to banalne rzeczy, ale dla dziecka są one przekonywające.
Zachęcam, żeby Pani zajrzała do książki „Rodzeństwo bez rywalizacji”, której autorkami są: Adele Faber i Elaine Mazlish. W książce znajdują się pomysły jak postępować i czego unikać, kiedy pojawiają się konflikty, jak wychować rodzeństwo, aby żadne z dzieci nie czuło się odrzucone, mniej kochane. Jest ona napisana łatwym językiem, przez co czyta się ją szybko i przyjemnie.

Jest taka bajeczka pt. Bing, uczy szacunku, tolerancji oraz o wspólnych zabawach, co można a czego nie. Nie ma sensu krzyczeć na dzieci, raczej trzeba te wszytskie wartości przekazywać w bajkach, historiach, Ty sama pokaż, jak zapraszasz gości, częstujesz ich czymś. Wydaje mi się, że to najlepszy sposób 

Moja córka długo była ze mną sama w domu, kiedy poszłyśmy do klubu malucha nie chciałą bawić się z innymi dziećmi, płakałą i nie chciała zostawać w bawialni, ale się nie poddawałąm, przychodziłyśmy zawsze na trochę, z czasem wydłużałyśmy wizyty. Teraz spodziewam się drugiego dziecka i mam nadzieje, że moja córka bedzie dobrą siostrzyczką. Jest już coraz lepiej.. myślę, że czas i cierpliwość pomaga